OJT hunting # 2

nakakapagod ang araw na 'to...
ubos din eh ang pera ko....wala na naman kaming makitang company...
layo na ng narating namin eh...
una,nagpunta kami sa Shell...sabi nila tapoz na daw yung pagtanggap nila ng ojt...
nung last friday pa...
well,anu pa bang magagawa namin..eh di humanap ulit ng bago...
then, nagpunta kami ng simlong....magpapasa sana kami ng resume...kaso hinahanp din nila ung letter,na galing sa iskul....
wala na namang nangyari....ginawa namin binigay na lang namin sa father ni mark....
para ipasa sa jg summit.....ipapasunod na lang namin ung letter....
yun na lang ang nag-iisang alas namin....sana lang matanggap kami....
geh...tama na 'to.....sana matanggap na kami.....kayo ba meron na?

OJT hunting # 1

hayyyyyzzzz...nakakapagod
...nakakayamot
...nakakainis...
nakakaubos ng pera ang maghanap ng company na mapapag-ojt-han...
pare-parehas lang naman ang sinasabi ng mga nakakausap namin..
puro wait for our call...tapoz na ang paagtanggap ng ojt...
puro na lang ganun nakakatamad na...
wala na ngang pamasahe....
geh...maghahanap pa ulit ako ng company...
bye....

should i have to give up...

bakit may mga taong mahirap intindihin...
may mga taong pabago-bago ang ugali...
minsan naisip ko, sadya ba silang ganun...
gusto lang ba nilang pahirapan ang katulad ko...
na pilit pa ring umaasa na mapansin ng taong mahal ko...
hindi naman pedeng ikaw lang yun nagmamahal..
mahirap yun...
minsan nga iniisip ko na,
baka naman naghahanap lang sya
ng taong gagawin niyang panakip butas...
para maibsan ang lungkot na kanyang nararamdaman...
siguro nga panahon na para itigil ang kahibangan na 'to ...
now it's time to give up...
baka kasi pagdating ng
panahon umasa lang ako sa wala...
di ba tama ako mga ka-blog....
kung kayo ang nasa katayuan ko...
ganun din ba ang gagawin niyo....
siguro "Oo"...
siya tama na nahahalata eh...
next time na lang ulit....

sana naman...

ang luv hindi kailangang madaliin....
may tamang panahon,
tamang panahon
at
tamang pagkakataon para maranasan ito...but the time cannot wait...para bang nauubos na ang oras ko na para bang walang nangyayari,kahit alam ko na she still waiting para sa sagot ko...

sana lang dumating yung time na maintindihan niya yung reasaon kung bakit ang bagal ko....

yan si pare ko....

marunong maghintay....

salamat nga pala kasi kahit papano...

nagawa niyang maghintay kahit gaano katagal....

sya tama na nagdadrama na ehh........

next time na lang ulit pag may bagong news....

tapoz na gah kayo?

hoy mga tol tulong naman dyan...
hirap gumawa ng enrollment form...
tapoz na gah kayo...
malapit na ang pasa nun...
hirap pag walang adoc...
kagabi nga nasayang lang yung pera ko...
tapoz hindi naman ak nakatapoz...
napuyat lang...
geh...next time ulit..
uy!pagtapoz na kayo tulungan tayo hah...
lalo na yung flowchart...

huh hirap...

ala...hirap gumawa ng enrollment system....

hirap mag-link...

pagod na 'ko...

antok pa ang kalaban...

dami kasing pakemi-kemi eh...

hirap ding gawin ng logic...

sakit sa ulo...

sana lang matapos ko 'to bago mag-wednesday...

hay naku...may flow chart pa nga palang kasama...

kalog ang utak...

pati bulsa...

mamumura na ng inay eh...

sya tama na 'to...nahaba...

tsaka na ulit...

ala anu yun...mumu yata...
ay mga kapederasyon...tingnan nyo yun...
oh no! it's a bird...ay hindi pala...
it's a plane...
jhoey said "gaga! brief ko yun, maganda ba...
alam mo mura lang yan...
5 gives pa...
gusto mo... sayo na lang..."


ay sori! kala ko kung anu...

ang sarap naman...

ang sarap nito... baka gusto niyo...

ang sarap talaga ng tortang talong lalo na paghilaw...

ano kayo dyan..eh di maiingit...

naglalaway na kayo hindi ko kayo bibigyan...

uhm....ang sarap talaga...gusto niyo...bhe..

kelangan with feelings ang pagsubo...

para ma-feel mo yung tunay na sarap...

home alone...

anu gah yun hindi na naalis ang sipon ko..

anu gang mas mabilis na gamot na pang alis ng sipon...

halos isang linggo na rin 'tong sipon ko..

tapos minsan ay kasama pang lagnat...

hirap talaga...hindi makapag-enjoy...

napapag-iwanan na ng barkada at classmate...

im not feeling well...

badtrip talaga....
sa halip na kasama ko sina albert
sa paggawa ng project namin...eh eto ako nakahiga...masama ang pakiramdam...may trangkaso kasi ako eh...
hirap talaga...
masakit na sa ulo...hindi pa nakatulong...
walang ibamg magawa...
well, eto nagbabasa na lang book of hope...
baka sakaling mabuksan nito ang isip at damdamin ko...at higit sa lahat ang magbalik loob sa diyos....

rawr....mweow..

hay naku...
agang-aga kong gumising...
nasermunan pa ako....
buwisit kasi yang mga pusa na yan eh...
bakit kasi nagkaroon pa ng ganyang nilalang sa mundo...
pati ba naman pagkain ko inaagaw...
nabigyan na ng kanya eh...
yan tuloy hindi ako nakapag-almusal...
kung pede lang kainin yun...baka nakain ko na.....
nga pala kung may pusa kayo sa bahay....kulong niyo..pag nakawala...lutuin nyo...hehehe...

asset ni yneng...

bakit ba sa dinami dami ng tao kong makikita...
yung mag syota pa na yun...
halos araw-araw yata,
dumadaan sila sa aking mga mata...
yung kanilang lambingan...
yun lagi ang una kung napapansin...
lalo na pag ngumiti yung girl...
at makikita mo talaga ung kanyang killer smile....

kapag nakikita ko yung gurl na yun...
buo na yung araw ko...
tapos bigla syang ngingiti...
then makikita mo yung kulang kulang niyang ngipin....
hahahaha...

di bah uso naman ung pagpapa-pustiso...
bakit kaya hindi sya magpalagay...
siguro....yun ang asset niya para hindi sya iwan nung guy....
hehehe...

ask nyo na lang si alberitz...about the whole story....

stupid day....

haaaaaaayyyyy....buhay nga naman......
kahit kelan hindi magkakaroon ng perpektong tao....

lagi nilang binubuo ang araw qoh....
they always making me happy...
una... ung mama sa palengke....
alam niyang mahuna yung upuan pero umupo pa rin siya....
well...anu pa nga bang mangyayari,,,eh di nahulog siya.....
tapos ung classmate kong si jhoey..
kalugin ba naman ung bote ng ketchup...
eh di un tumapon sa kanyang damit...
nandamay pa.....

hooouuuh buhay nga naman....

aanhin pa ang sabaw kung ubos na ang ulam...

ahm...it was 12:30 in the afternoon.
tapos...one of my classmate invite me to take lunch...
yun nga andun na kami..
then i ordered my food to eat...
my classmate make a favor...savi niya...tita, pahingi naman ng sabaw...
well tapos na kaming kumain nung dinala yung sabaw...
hahaha..,,,si tita talaga ang seryoso...humingi lang ako ng sabaw...
tapos para syang galit.....infairness wala naman syang kaaway....yun pala...si tita may tinatago...

Si tita bungi pala...

hahaahaaahhhhh....

.motto ng poor...

Sometimes we dont need money to reach out for our dreams.....

all we need to do is....

pursue to make it happen...that's all...

ayuko na....

When thing go wrong
As thy sometimes will
When road youre trudging
Seems all uphill

When the fun are low And the dark are wrong
And you want to smile But you have to sign

When care is pressing You down a bet Rest if you must

But DON'T YOU QUIT...
Hold on.. Have faith...

Destiny...

"a term Destiny is used to make an excuse...
on letting things happen...,
instead of making things happen...

what is love?

L.O.V.E.

"it is not a noun to define with..,

it is a Verb to acted upon.."